Het was voor mij een gewone woensdag avond op 11 november 2020. Tot ik even naar boven moest gaan van Andre en op de slaapkamer moest blijven tot hij me riep….

Het duurde en het duurde maar! Inmiddels moest ik nodig plassen en had ik dorst… En net op dat moment kwam hij naar boven, ik mocht naar beneden komen.

Er klonk muziek, het nummer van Suzan & Freek – Weg van jou stond aan. Ons lievelingsnummer van dat moment… Ik liep geblinddoekt van de trap af en onderaan moest ik stil staan en mocht de blinddoek af.

Ik liep over een pad van rozenblaadjes richting een hart van waxine lichtjes. Toen we daar eenmaal in stonden ging hij op zijn knieën en ik was ondertussen nog helemaal verbaasd over wat er stond te gebeuren! Ja we hadden het er wel eens over gehad maar nu, op dat moment, zo thuis… Die had ik niet zien aankomen!!!

En natuurlijk zei ik JA!!!  

Ik wilde dit gelijk gaan vertellen aan de kids dus ging ik naar boven. Jaimy zou net gaan slapen met zijn logé en kwam naar beneden, vol verbazing! Zara probeerde ik wakker te maken maar die was niet wakker te krijgen haha! En Andre zn meiden waren die dag bij hun moeder.

Via een Facetime groepscall vertelde we het onze familie en deze reageerden in shock maar waren blij voor ons, tenminste, dat hopen we dan maar! 😉

Het was een avond om niet snel te vergeten….